Hoofdstuk 4 van ‘kind van Lin’

~*~

Holla lieve mensen, om meteen maar met de bovendeur in huis te vallen begin ik dit bericht met een terugkoppeling naar de droom (zie 2 berichten terug) die mij nu al meer dan 2 maanden inspireert :

De ‘Roma-Oma’ zei me ‘de deur alleen aan de bovenkant open te doen’. Hier kreeg ik mooie respons op van een bevriende droomdeskundige, die ‘het niet kon laten’ om dit voor mij nog wat mysterieuze aspect uit de droom op te helderen: Door de bovenste helft open te doen en de onderste helft gesloten te houden, kan de woning gelucht worden, terwijl straatvuil en de meeste dieren buitengehouden worden.

‘Symbolisch gezien’, zo verklaarde mijn droomwijze vriendin, ‘wijst de Grootmoeder in je droom je er dus op dat het belangrijk is om voor een gezonde balans in je energiehuishouding te blijven zorgen’.

Dat betekent voor mij in elk geval: regelmatig m’n hart luchten, bv via dit Dr.Arts kanaal… mmm, goeie raad !!

Afgelopen week had mijn pleeg-kleinzoon vakantie van school en logeerde eerst een paar dagen bij zijn moeder en daarna een paar bij zijn vader. Dus ik had het rijk en de zorg voor mezelf (en de katten) alleen. Het was de hele week zonnig en zacht voorjaarsweer dus dat was fijn en dat hielp me ook om energetisch in balans te komen…

Op dinsdagochtend 4 maart kreeg ik de geest om het hele huis eens grondig schoon te maken. Ik had in de digitale FLOW-nieuwsbrief over huisstofmijt gelezen en hoe ziek je daarvan kunt worden. Dat de huisstofmijt vooral ook goed gedijt onder de bedden tussen de aldaar ondergeschoven, weinig gebruikte spullen. Mmmm…

Mijn slaapkamer, die tevens mijn inloopkast is, was al heul lang niet meer echt grondig schoongemaakt. Doordat het gordijn er vrijwel altijd gesloten blijft valt het je gewoon ook niet zo snel op hoe stoffig het er eigenlijk is. En van mijn L.A.T.-bed-partner krijg ik eigenlijk ook nooit echt klachten (wat waarschijnlijk komt doordat hij in zijn eigen huis ook nogal een sloddervos is, dus stoffig voelt voor hem gewoon wel vertrouwd ;)) Ikzelf vind het eigenlijk al heel wat als ik het beddengoed eens per kwartaal verschoon. Stofzuigen doe ik meestal zo’n beetje snel snel met de Franse slag en dweilen doe ik vrijwel nooit. Ik hou me gewoon liever met andere dingen bezig ! Afwassen doe ik trouwens wel iedere dag met de hand. Maar dat komt ook wel doordat de vaatwasser al heel lang stuk is en in gebruik is als extra kast voor chips en koekjes, Senseo en afbakbrood.

Maar … in de vroege ochtend van deze eerste dinsdag in maart leek het me wel eens goed om de grote schoonmaak in mijn eigen slaapkamer te laten beginnen. En ik zag hoe vrouw Holle goedkeurend knikte toen de dikke wolken stof van onder mijn bed en van achter mijn kledingrekken links en rechts floep, floep, floep in de zuigende mond van de stofzuigerslang verdwenen.

Aan het eind van de ochtend hing het beddengoed buiten aan de waslijn te drogen, de stofzuiger lag gevloerd bij te komen in de woonkamer en ik dronk en at snel wat, want die middag mocht ik weer naar kleiles! In mijn keel voelde ik een nare droge kriebel, dus ik dronk nog maar een extra kopje gemberthee.., en stapte toen op de fiets om door de zalige zonnestralen en de zachte wind naar het atelier in Middelburg te gaan..

Die middag kregen we onze, in de vorige les (3) geglazuurde werkstukken terug. Dat was voor mij niet alleen de babymummie (duimpotjes/klei-verbinding) maar ook de ‘gerolde plaat met reliëf print’. Over die plaat ga ik nu eerst even iets meer vertellen;

Het idee van de docent was eigenlijk dat we een plank of schaal zouden maken voor bv fruit of borrelhapjes. We kregen twee smalle korte latten, die je aan weerszijden van een dikke plak klei moest leggen. Dan walste je er met een houten roller overheen net zolang totdat de klei precies even hoog als de latten was en je een overal even dikke platte lap klei had uitgerold van ongeveer een centimeter dik. Daarna kon je de lap naar wens aan de randen netjes bijsnijden. Dan kon je er een reliëf in drukken of rollen, bv met stukje stof/kant. Of met een houten Indiase stofstempel. Of met iets uit de natuur bv een blad of een schelp.

Met de klei die je nog over had kon je vervolgens bv nog 4 tapas schaaltjes of onderzetters maken voor bij de borrelplank. Als je een schaal wilde maken kon je je vorm over een bolle mal gebogen te drogen leggen.

Maar goed, in dat getut had ik helemaal geen zin. Fruitschalen en planken genoeg ! Ik zag mijn kans schoon om nog een onderdeel van de beeldengroep van vrouw Holle en haar stoet dode kinderen in klei proberen te vatten; de bodem van de kar van Vrouw Holle ging ik van die kleiplaat maken! En van de klei die over was zou ik vier wielen maken. Samen werd het de basis van Holle’s Baarkar.

Buiten het atelier vond ik gedroogde siergrassen en die drukte ik in de zachte kleiplaat zodat het net leek alsof het planken waren. Hoppa ! Hieronder zie je het biscuit gebakken resultaat. In de wielen maakte ik alvast een gat in het midden om er in een later stadium een houten as doorheen te kunnen steken.

Tijdens les 3 beschilderden we de intussen biscuit gebakken werkstukken uit les 1 met glazuurverf.

Op dinsdagmiddag 4 maart, de dag die was begonnen met de Grote Schoonmaak, kriebels in mijn keel en extra gemberthee, fietste ik na de 4e kleiles met de geglazuurde, afgebakken werkstukken veilig in bubbeltjes plastic verpakt in mijn rugzak, met een pijnlijke keel en een hoofd dat vol aan het lopen was met snot, maar trots en tevreden, over het lange fietspad langs het kanaal van Middelburg naar Vlissingen, terug naar huis.

‘s Avonds kreeg ik koorts. ‘s Nachts deed ik bijna geen oog dicht. Griep, hield de hele rest van de schoolvakantie grote schoonmaak in mijn lijf. De stofzuiger bleef dagenlang onaangeroerd liggen op de vloer van de woonkamer…

…maar toen ik me na een aantal dagen alweer wat beter voelde, de koorts weer gezakt was en de zon nog steeds uitnodigde om lekker buiten in de tuin verder uit te zieken, prutste ik voorzichtig wat worteltakjes bij wijze van assen door de gaten van de wielen heen en legde de geglazuurde bodemplaat voorzichtig op de assen.

De worteltakjes bleken sterk genoeg om de keramische plaat te dragen. Hoera ! De Baarkar was geboren !

En vandaag is het alwéér dinsdag, de stofzuiger is weer opgeborgen, het kind is overdag weer gewoon naar school, ik heb mezelf weer gezond verklaard en vanmiddag hadden we alweer de 5e kleiles (4 kopjes maken). Mijn energie is weer helemaal in balans. Het zonnige weer is helaas weer voorlopig voorbij.

Ik doe de bovendeur weer dicht.

Dat was het voor vandaag lieve volgers! Weet dat al jullie respons altijd welkom is, via Signal of E-mail of WordPress (hoewel je voor WordPress dan wel eerst zelf een (gratis) account moet aanmaken) of natuurlijk gewoon live.

Ik wens jullie allemaal hoe dan ook een mooie en frisse nieuwe lente week,

Aholle🌬️