Ja, het zit zo; ik ben voorlopig wel een beetje klaar met Clitootjes tekenen.. (de tekening in m’n vorige bericht was nog uit een oudere post https://drarts.org/2024/05/22/vruchten-plukken/ )

..maar ik wil wèl gewoon lekker door blijven gaan met het openhartige delen van wat mij bezig houdt binnen dit domein van dr.Arts. In deze heilzame medicijn ruimte.. en verder gaan met het ontsluieren van taboes op (vrouwen) zaken waar lang genoeg over gezwegen is..

..en nu weet ik hoe !

Het begon met een heel bijzondere droom die ik kreeg aan het eind van de 14e heilige nacht van deze winter. De droom deed heel anders aan dan mijn gewone verwerkingsdromen; deze trof me recht in mijn derde oog ,in mijn hart en in mijn buik. Om de droom vast te houden sprak ik ‘m zo direct mogelijk in op de dictafoon op mijn telefoon. Met de beelden nog vrij helder voor ogen..

).¡.(

Ik droomde dat ik vanuit mijn huis naar buiten keek en op het raam van een grote auto een poster zag hangen met iets (ik weet niet meer wat) erop dat me enorm aantrok. Ik liep naar buiten naar de auto toe, maar toen reed de auto nèt weg. Ik zwaaide met m’n paraplu in de lucht ‘stop,stop !’ De auto stopte en de linkerachterdeur werd voor me geopend. Ik stapte naar binnen. De ruimte in de auto was groot. Wel zo groot als de woonkamer van een caravan. Een soort limousine. Maar het ging om de mensen erin. Er was een opa figuur en ik geloof nog wel meer familieleden, maar ik werd ontvangen door de Grootmoeder. Het was een rondreizende zigeunerfamilie. De grootmoeder overhandigde mij een grote baby, die in een kartonnen doos als bedje lag. Ze vroeg of ik voor dit ‘kind van Lin’ wilde zorgen. Daarbij vertelde ze me nog een paar ‘opvoedregels’ ; ik moest af en toe eens met haar bij een dokter langsgaan en als er iemand bij mij aan de voordeur kwam moest ik alleen de bovenste helft van de deur opendoen.

Dat was de droom. Ik werd wakker en voelde me enorm vereerd met deze opdracht. Opgewonden ook. Wat zou dit allemaal betekenen ? Wie was Lin ? De eerste en enige Lin die bij me opkwam was Lin uit Hokwerda’s kind van Oek de Jong. Maar dat maakte voor mij geen sense. Toen dacht ik aan Linda Wormhoudt, mijn sjamanistische leraar van de rouwvrouwenopleiding. Linda’s laatste lijvige (554 pagina’s tellende) boek, getiteld ‘Haar boek’ lag nog vrijwel ongelezen op het kastje naast mijn leesstoel. Het boek is pas geleden postuum uitgegeven. Je zou het in die zin kunnen beschouwen als haar (jongste) kind, waar ze niet meer, in deze wereld althans, voor kan zorgen. Maar Linda werd voor zover ik wist eigenlijk nooit Lin genoemd..

Ik pakte ‘Haar Boek” en sloeg het zomaar ergens in het midden open en kwam terecht in hoofdstuk 7 (Noordwest), in een stuk over de Godin/Vrouwe Holle, en las …

Kinderzielen

‘Frau Holle heeft de zielen van kinderen, ongedoopte kinderen en baby’s onder haar hoede. Ook de doodgeborenen, miskraamkindjes en vroeg gestorvenen hebben een veilige plek bij haar. Deze kinderen waren niet welkom bij de katholieke kerk: ze waren gestorven alvorens gedoopt te zijn en konden in het katholieke wereldbeeld dus niet naar de hemel. Deze kleintjes hadden geen zonden begaan dus gingen ook niet naar de christelijke Hella; ze verbleven in het voorgeborchte , een soort wachtkamer, een tussenruimte. […]

De jeneverbes is een heilige plant voor Holda (andere naam voor Holle). De bessen zijn een oude aborticum. De godin die de kinderen beschermt, is ook degene die hun moeders helpt ze niet te krijgen. Hierin is Holle de personificatie van het duistere, heilige geheim van vrouwelijke controle over hun eigen vruchtbaarheid.

In voorchristelijke tijden kregen kinderen een naam als ze negen dagen oud waren, en daarvoor werd aangenomen dat ze niet gehecht waren aan de voorouderlijke stamboom. Als ze voor die tijd stierven, zou Holda ze opnemen in plaats van hun voorouders. Ze nam ook kinderen van andere leeftijden, om verschillende redenen. De donkere kant van haar mythe was dat ze de levens van verder gezonde kinderen stal. Holle zou reizen als een oude vrouw in een wagen, geflankeerd door een stoet dode kinderzielen.’

-einde citaat blz 263-

Ik las nog wat verder over mijn geliefde vrouw Holle (die ik me nog goed herinnerde uit de Rouwvrouwen-lessen en die toen ook al veel indruk op me had gemaakt) en sloeg ook nog wat bladzijden terug en las op blz 258 e.v. hoe Linda Wormhoudt op veld-onderzoek was voor ‘Haar Boek’ in Duitsland, ‘vlak bij de Externsteine; een rotsformatie, een krachtige en machtige plek.’

Ze komt terecht in een kleine grot, de opening verborgen achter braam en klimop. Het is, volgens de oude sagen, een van de woonplaatsen van Frau Holle. Linda voelt dat ze hier moet zijn, ze schrijft: ‘Wij kennen haar vooral van het gelijknamige sprookje, een heel belangrijk sprookje, er zit enorm veel diepgang in haar energie. Daarom ben ik nu hier, maar eigenlijk zou ik zo snel mogelijk weg willen, want de haren in mijn nek staan overeind en alles in mij schreeuwt dat dit gevaarlijk is.’

Ze gaat moedig, voetje voor voetje de natte, donkere en koude grot verder in: […] Een waterdruppel valt. Ik strek mijn handen naar de rotswand en ik voel het koude gesteente onder mijn palmen. Ik ga niet verder dan hier, hier moet het zijn. Mijn rugzak af, mijn deken eruit. Ik maak een hoopje van de deken op de grond. Het is zo koud hier. Zaklamp -check. Ja, hij doet het. Kom op Lin, je kunt dit.’ (Blz. 259)

Ik stop even met lezen. LIN ! Ze noemt zichzelf wèl Lin. Dit is een fantastische ontdekking! Ik heb dus wel degelijk het ‘kind van Lin’ in mijn handen! Tranen van ontroering springen me in de ogen. En ik ontdek nog meer elementen uit mijn droom in dit deel van Haar Boek dat ik ‘zomaar ergens’ opensloeg..

‘Holle’s boom: DE VLIER

Zowel Holle als Hella werden geassocieerd met de Vlierboom, wiens geest (ook gezien als waardige oude vrouw) de weg naar de onderwereld bewaakt… of het nu het rustige Helheim is of Holle’s magische rijk.

De vlierboom stond bekend als de ‘medicijnkist van het gewone volk’ omdat de bladeren, bloemen, stengels en bessen allemaal nuttig waren voor verschillende kwalen. De beschermheilige van de vlier is in de Germaanse en Scandinavische overlevering de godin Holle. Daarom werd de boom/struik waarin zij woonde en die zij beschermde in het Duits Holunder, Holderbusch of Holleris genoemd. Het Engelse woord voor vlier is elder : afgeleid van het Angelsaksische woord aeld dat vuur betekent. De holle vliertakken werden gebruikt om vuur aan te blazen. […]

In Engeland is de vlier het huis van de hylde-moer of eldertree-mother, die in de vlierboom leeft om hem te bewaken. Diegene die een vlier wil kappen wordt door deze hylde-moer weggejaagd. Nog in de 17e eeuw vroegen mensen excuses aan een vlier als zij hem moesten kappen om er een geneesmiddel of amulet van te maken.

[…] In het volksgeloof vertelt men dat voordat men hout van een vlierstruik meeneemt, men eerst zal moeten knielen, bidden en de vlier om excuses vragen.

Zigeunerstammen, zoals de Roma, namen traditioneel hun hoed af als zij langs een vlier kwamen’. (Blz 268)

Daar waren ze ! De zigeuners uit mijn droom ! Opnieuw tranen in mijn ogen… Hollie Mollie !! En die dokter waar ik af en toe eens langs moest gaan.. dat was natuurlijk de Hylde Moer met haar ‘medicijnkist voor het gewone volk’.

Dan lees ik nog: ‘na de kerstening werd het oude gebruik om bij bronnen en vlierstruiken te bidden en te offeren zwaar gestraft. De godin werd volgens de kerk een gevaarlijke gestalte, een boze oude vrouw die kleine kinderen en het vlas van luie spinsters steelt.’

Pffffff, de kerstening, praat me er verder maar niet meer van. M’n haren beginnen alweer vlam te vatten..

(~*~)

Afijn, dus nu weten jullie ook waardoor ik de komende tijd geïnspireerd zal worden en waar ik vorm aan zal willen geven en verslag van wil doen in woord en beeld alhier op dr.Arts.org; Het kind van Lin… Haar Boek, vrouw Holle en haar kinderzielen, het bovenste deel van mijn voordeur (wat dat dan ook maar moge betekenen) de Vlier en de Jeneverbes … en zo sluit dit bericht weer mooi aan op het vorige (kwa ‘oude besjes’).

Ik beloof jullie tekeningen en ook beelden van klei ! (Ik zit sinds vorige week op een basiscursus keramisch kleien in Middelburg)..

Aholle

).¡.(