Hoi allemaal. Al anderhalve week of zo heb ik last van m’n linkeroog en zie ik alles wat troebel. Het is waarschijnlijk gewoon een ontsteking die vanzelf wel weer over zal gaan, maar het resoneert in mij met het thema dood en verval, waar ik de laatste tijd nogal veel mee bezig ben. Ik had ook af en toe rare pijnscheuten in mijn hoofd en de gedachte aan een hersentumor kwam bij me op en het zette me weer aan het denken en voelen over dingen die ik nog wil doen en laten in dit leven… En waar vanuit en voor wie ?Waar loop ik nog steeds warm voor, wat zit er nog in het vat en wat moet oppassen niet te verzuren ? En is het erg als het verzuurt ?

Op tv worden de laatste tijd allerlei programma’s uitgezonden met namen als ‘Een goede dood’ (serie over euthanasie), ‘Leven naast de dood’ (over rouwprocessen van ouders die een kind zijn ‘verloren’), op omroep Friesland stuitte ik toevallig op een uitzending over 2 schrijvers die respectievelijk een kind en een geliefde voor altijd moesten missen en daar mooi over konden praten en schrijven. Vanavond zag ik een film ‘Zee van tijd’ over een jong stel dat, nadat hun kind verdronken was, niet meer bij elkaar kon blijven, hoewel ze heel veel van elkaar hielden…

En ik wil al die programma’s zien, voelen, wil mee rouwen. Wil over de dood en alles eromheen nadenken, filosoferen. En ik denk en voel na over vorm geven en vorm verliezen. Over geboorte en dood. Over het tijdelijke en het eeuwige.

In het verleden heb ik bij Linda Wormhoudt (R.I.P.) een sjamanistische jaartraining gevolgd, waarin we bezig waren met rouw-rituelen rondom de dood. Het heeft me geleerd om me er wat meer mee te verzoenen. In de tijd dat ik met M in ons boshuisje in Esbeek woonde, heb ik veel dierenbegrafenissen gedaan (vooral eekhoorns, katten, konijnen, mollen en vogels). Vanuit die tijd heb ik ook nog veel dierlijk materiaal bewaard, alhoewel ik het meeste heb begraven en ook wel wat pakketjes naar Linda heb gestuurd met bijvoorbeeld hertenbeenderen, waar ze rateltjes van maakte en verkocht in haar Soulart-shop, waarvan een deel van het geld dan weer naar goede dierendoelen (stichting Aap, Berenopvang enz) ging.

De afgelopen tijd heb ik in Vlissingen weer nieuwe beelden en sjamanistische tools gemaakt van wat materiaal dat ik nog over had van al die dooie dieren.

En er is nog veel meer materiaal over waar ik nog best wat moois van zou kunnen maken. Maar hoeveel rateltjes of amuletten heeft een mens nodig? En hoeveel altaren kun je in je huis actief houden?

In plaats van Clitootjes te tekenen en erover te schrijven ben ik de laatste tijd ook veel bezig geweest met (pogingen tot) opruimen en daar ben ik nog lang niet mee klaar; er is zoveel dierbare, deels zelfgemaakte kunst in mijn privé-museum en er zijn ook nog zoveel mooie gevonden, natuurlijke materialen om nog ooit eens iets van te maken of gewoon mooi uit te stallen. Mijn hele huis staat dan ook vol met altaren en altaartjes. En als ik dan ga opruimen komt het vaak neer op het herschikken van al die mooie spulletjes, die allemaal betekenis hebben en niet zomaar weg kunnen. En ik geniet ook van het conserveren en mooi uitstallen, maar het wordt wel wat veel en vol…

Dit sculptuurtje / bootje, stond vandaag model, omdat ik er nog eens wat langer naar wilde kijken en dat doe ik dan door het na te tekenen. Dan voel ik het beter.

Lieve mensen, voor vandaag laat ik het er hier maar even bij, binnenkort schrijf en illustreer ik weer verder over mijn schatten en schaduwen en de nobele kunst van het onthechten. Insj’Allah xx xxx xx