Lieve lezers, ik wil jullie meenemen in een -voor mij in elk geval- bijzondere ontdekkingsreis naar de Andere Wereld, die ik gisteren gemaakt heb. Hoe ik daar terecht kwam en wat ik ontdekte… Wie ook zo’n reisje maken wil, kan dat ook doen. Ik heb de reisgids hieronder speciaal voor jullie in het groen overgetypt. Maar eerst even mijn eigen verhaal in het Roze ;

Het was weer een gewone Maandag. Het kind was na twee weken vakantie gewoon weer naar school, de planten hadden alweer hun wekelijkse gietertje regenwater gehad, de zwarte Kliko stond rustig op de stoep te wachten tot ‘ie weer geleegd werd en ik pakte, al vóórdat het 8 a.m. was, de fiets en reed langs het grasveld dat vol Ganzen met wel 20 jonge Gansjes was, bij de rotonde naar links, voorbij het Nollebos rechtsaf, de heuvel naar de boulevard op en direct naar rechts het fietspad over de Duinen in.

Aaah… wat was dát een goed begin van de dag… links een kalme zee en een vrijwel leeg strand, rechts het al flink groene Nollebos, de lucht vol geluiden van kwetterende vogels.. en een 60-jarige geluksvogel op haar Gazelle. ‘Laat ik voortaan iedere ochtend op mijn fiets naar mijn werk gaan !’, dacht ik.

Ik reed tot Dishoek door de duinen, sloeg daar rechtsaf en keerde terug naar Vlissingen over het fietspad door het nog jonge bos/park langs een stukje wild grasland, vol met alweer een flink aantal foeragerende Ganzen. In de schaduw aan de rand van het bos stonden twee Reeën. Wauw. Ik bleef even stil staan kijken naar dit voor mij bijzondere schouwspel.

~ * ~

Weer thuis, in de Praktijk, dronk ik m’n Cacaodrank en voelde me helemaal ontvankelijk voor nieuwe inspiratie. Scheppingszin. Voor het eerst in mijn leven kwam Sheila Na Gig naar me toe. De oma van Clitootje.

Ik zal hieronder eerst een stukje overtypen uit het Godinnen Orakel van Amy Sophia Marashinsky, ‘de grenzeloze wijsheid van de oervrouwen uit mythen, sagen en legenden.’ Het is een begeleidende tekst uit het boekje bij de kaart van Sheila Na Gig.

Mogelijk Ritueel: Een Opening Scheppen.

Kies een rustig moment waarop je niet gestoord zult worden. Ga zitten of liggen met rechte rug. Sluit je ogen. Adem diep in en adem uit met een geluid dat in je opkomt. Haal nog eens diep adem en adem met meer lawaai uit. Laat alles wat je niet mee wilt torsen met dat geluid van je afglijden. Voel of visualiseer hoe je lichaam, te beginnen bij je tenen, in een uiterst ontspannen groen verandert, de kleur van moeder aarde. Bij elk inademen inhaleer je groen; bij elk uitademen verspreidt het groen zich door je lichaam tot je door en door ontspannen en helemaal groen bent.

Zie of voel nu een ingang voor je. Is hij sierlijk, met een massief gouden deur, of is de deur van eenvoudig maar elegant hout? Is hij breed of smal, laag of hoog? Pas je ingang aan aan je behoeften. Als je de ‘ingang van je dromen’ hebt geschapen, ga er dan voor staan en bewonder je werk.

Achter de deur die je net hebt gemaakt, ligt de Andere Wereld. Daar is iets belangrijks voor je leven dat je nú moet zien en/of ervaren. Open de deur als je er klaar voor bent en wandel de Andere Wereld binnen. Voel jezelf echt open als je je deur opendoet. Als je klaar bent met wat je in de Andere Wereld moet zien en/of ervaren, stap dan terug door de deur en doe hem dicht.

Kijk nu naar je lichaam en stel jezelf de vraag: ‘Waar moet ik me openen?’ Daarna visualiseer, schep en/of voel je een ingang in jezelf en laat je binnen wat je nodig hebt. Moet je je hart openstellen voor liefde? Of je longen voor vergevingsgezindheid? Sluit de deur als je voelt dat je hebt binnengelaten wat je nodig hebt.

Voel of zie weer dat je lichaam groen is. Adem diep in; bij het uitademen ontdoet je hoofd zich van het groen. Haal nog eens diep adem; bij het uitademen verlaat het groen je schouders, borst en armen. Blijf in- en uitademen tot al het groen weg is en jij helemaal aanwezig en verkwikt, ontspannen en gesterkt ben. Welkom terug!

Ik was een tijdje bezig met het creëren van een poort naar de Andere Wereld. Ik visualiseerde dat de poort aan de rand van het bos was (natuurlijk) en gegroeid was uit kronkelende takken. Een soort natuurlijke, etherische, niet voor iedereen zichtbare, ingang. Niet ingewijden konden die poort niet zien, daardoor voelde het veilig voor me. Een poort in een muur van dicht met elkaar verweven takken en groen. Maar toen ik zelf door de poort wilde gaan wist ik niet hoe ik haar moest openen. Het was ook geen gewone deur.. Nou ja zeg ! Mijn zelf gecreëerde, gegroeide poort en ik wist niet hoe ik er door moest.. pfff. En toen wist ik het ineens: ik moest ermee versmelten. Ik werd helemaal transparant, vloeiend en kon er op die manier doorheen.

In de Andere Wereld voelde ik me liefdevol verwelkomt door wezens die me op enkel/kuit hoogte aanraakten. Het ontroerde me op een stille en zachte manier. Ik zag ze niet, maar voelde ze wel. Dat was genoeg voor me. Ik ging weer door de plantaardige muur terug en ontgroende mezelf weer braaf, zoals voorgeschreven in het boekje. (Zie tekst )

Daarna begon ik mijn ervaring te verwerken in een Clitootje tekening. De foto hierboven is genomen in een eerder stadium van de tekening. Hieronder zie je het eindresultaat. Ik heb uiteindelijk Clitootje, met haar transparante huid uit de bosmuur gelicht door haar omgeving donkerder te maken. Clitootje met haar etherisch dubbel lichaam (Ka). Ether, het vijfde element, het vijfde ritme, de levende Stilte.

Het bos, de natuur, waar ze in principe een onlosmakelijk deel van uitmaakt, heb ik uiteindelijk een donkere ‘wassing’ gegeven met Bister. (Voor de technisch geïnteresseerden onder jullie, check Wikipedia ;)) Zo kunnen we de poort nu duidelijk onderscheiden.

Clitootje Is de Poort Zelf (¡) Halelujah Amen.