Ha lieve mensen, I’m back! Na een hele maand zonder Clitootje’s post, heb ik de stilus weer opgepakt en ben ik er weer voor gaan zitten in de vertrouwde praktijk van Dr.Arts. Wat een beetje in mijn concept veranderd is, is dat ik er nu nog meer voor wil waken de tijd te nemen die nodig is om tot publicatie te komen. Waar ik voorheen mezelf de discipline had opgelegd om 4 x per week te publiceren en de tekening plus bijschrift in één dag te maken, geef ik mezelf nu de ruimte om het niet persé in 1 dag te hoeven doen en dus ook niet 4 x per week te posten. Twee posts op een dag mag natuurlijk ook 😉
De titel van deze post (de tekening lijkt door de omranding trouwens wel op een postzegel, wat me weer op het idee brengt om eigen postzegels te laten drukken van Clitootje, vet toch?) (maar dit terzijde) is Do. Ik zal onder deze tekening uitleggen hoe ik daartoe ben gekomen.

Do, als in do re mi, is de eerste noot en Do als in het Engelse to do verwijst naar doen. Just do it. Het zit namelijk zo.. ik blijf het lastig vinden om te beginnen. Elke keer opnieuw. Ook dit keer sloeg de faalangst weer eens toe. Faalangst, dwaalangst.. angst dat het er niet toe doet wat ik doe. Dat het tekenen nutteloos, betekenisloos is. Kansloos. Sneu. Een hobby, geen werk van werkelijke betekenis.
Tegelijk voelde ik dat ik dat een heel pijnlijke gedachte vond. En doordat ik dat voelde begreep ik gelukkig weer dat het juist mijn verlangen is om ‘er toe te doen’ met mijn tekeningen en schrijfsels. En verlangen is iets positiefs. Iets wat het hart raakt. Iets met passie. Met Zin. Zingeving.
Dus ik dacht: Fùck it ! En ik schreef met een rood potlood op mijn mooie dikke tekenpapier mijn angst op en bedacht dat ik er daarna met zwarte plakkaatverf lekker overheen zou schilderen. (Goed idee van dr.Arts)

Dat gaf lucht en ik had een begin en me niet laten weerhouden door mijn angsten.
Toen mijn angsten lekker veilig toegedekt waren door de zwarte verf (die lekker snel droogde in het zonnetje) had ik zin om er met een witte gelstift een mooie rand omheen te tekenen. Bestaand uit het oude Maya-symbool voor Wind (spirit, die spreekt vanuit het hart) dat tevens het symbool is voor de staart van de ratelslang. Een soort open T
Een mooi symbool om te gebruiken voor luchtig doorstromende communicatie.

En zo kan ik ook door blijven ratelen, maar voor nu voel ik aan mijn keelchakra dat het wel weer even genoeg is. Het begin is gemaakt 🌬️🫶🏻
Plaats een reactie