Laat ik het simpel houden. Het gaat dus niet om het plaatje maar om het proces? Het visnet bestaat vanwege de vis?What a killing joke.. Dodelijk voor mijn (ego)identiteit als tekenaar..

Ik bevind me steeds op de grens tussen spelen en werken. Ik heb het nodig om dit spel tussen licht en donker serieus te nemen. Maar wel met de onbevangenheid van een kind. En helaas ook met het kritische oog van een bijna 60-jarige tekenjuf.

Pfff.. zet het maar neer (¡)

Dat is de Kunst en het is een intuïtief proces. En ik dien me steeds over te geven en me te laten leiden door datgene wat me als mens boven de pet en onder het bewuste uitgaat: het Grote Mysterie, het Alwetende, het Onuitsprekelijke, de Allerhoogste Waarheid. God, Godin, de Bron, Hunab Ku, Je ne sais quoi, je weet wel ;).

Vandaag, na 9 dagen niet in de praktijk van Dr.Arts ‘gewerkt’ te hebben, mocht ik weer beginnen. Zonder plan. Maar mèt scheppingszin en nieuwsgierigheid. Maar ook met twijfels of ik nog wel met die hoge frequentie van 1 tekening plus tekst per werkdag moest doorgaan. Want ‘O mijn Godin’ wat kom ik mezelf toch steeds weer tegen iedere keer(¡) En wat ‘mag’ ik mijn zelfbeeld toch telkens weer bijstellen..

Ik drumde en zong mezelf open en ontvankelijk voor een nieuw beeld, dat ik vandaag zou vormgeven. Voor mijn geestesoog verscheen geen duidelijk en inspirerend beeld dus ik trok een kaart uit het deck de helende kracht van het Sjamanisme. Het was (voor de zóveelste keer) de witte Beer vh Noorden ‘alleen zijn’. Check.

Maar ik had meer inspiratie nodig en trok dus gewoon nog maar een kaart, nu uit Mythische Godinnen, 78 tarotkaarten. Het was een prachtige kaart: de Crone van Wind ‘visionair’. Prachtig ja, hier identificeer ik me graag mee, maar het gaf me nog steeds geen helder beeld voor ogen. (Mooie visionair ben je, not!)

🙈

Tsja.. en toen vergreep ik me ook nog maar aan een dèrde inspiratiekaart, nu uit het good old Godinnenorakel van Amy Sophia Marashinsky. En daar gaf de sjamaan-godin uit het oude Japan, Uzume genaamd, zich met plezier bloot. Hier is haar mythe ;

“De godin van de zon, Amaterasu Omi Kami, had zich om duistere redenen in een donkere grot opgesloten en het lukte geen van de andere goden haar eruit te laten komen. Totdat de godin Uzume scabreus begon te dansen en spelen met haar oude vrouwenlichaam. De samengekomen goden lachten en joelden het uit en het rumoer dat zij met haar dans veroorzaakte was zo verlokkelijk dat Amaterasu haar nieuwsgierigheid niet kon bedwingen en de grot uit kwam. Zo keerde het licht en de warmte terug in de wereld.“

Ik moest ook de grot in. Het was er warm en prettig, een klein dansend zonnetje leidde me dieper de grot in, door het duister tot Uzume, die me lachend en hartelijk in haar onderwereld verwelkomde. We ploften neer op zachte kussens voor een leeg toneel. Ik vroeg haar om de humor van mijn situatie (visionair zonder visioen) te helpen inzien. Terwijl ik haar alle details vertelde werd de hele situatie zichtbaar op het toneel (met de snelheid van het licht, want zo gaat dat via je voorhoofd chakra). Toen ik klaar was liet ze me de situatie nog eens zien, maar nu werd de scene verbeeld als komedie, gespeeld door mijn favorite comedienne (ik denk nu aan Pauline Cornelisse). Dat werkte goed.

Deze tekening maakte ik met wasco, heel snel en vrij, want ik had bedacht dat ik er daarna tòch met zwart overheen zou gaan (om duistere redenen) en dan daarna een Clitootje tekening er tevoorschijn uit zou krassen. Dat tekenen met wasco was erg fijn om te doen. Schaamteloos vrij en kritiekloos want niemand zou het toch verder hoeven te zien. Wel nam ik even een foto ervan. (En zo kan ik jullie nu tòch meenemen in het scheppingsproces, hihi)

Deze foto vind ik best mooi, maar de tekening kon niet zo blijven, want Clitootje was er nog niet. Het licht reflecteert ook mooi op de nog natte delen zwarte afdekverf.

En dit is dan nu het eindresultaat.

De tekening heb ik nog nabewerkt op de Ipad, met diverse filters, onder andere 🪄 , levendig warm, donker, contrast, zwartpunt, verzadiging en warmte.

Deze wasco-kras-techniek wil ik morgen nog eens uitvoeren.. ik verheug me nu vooral weer op de ondertekening. Die ik sowieso ga fotograferen.. en misschien wel met jullie delen. En misschien ook niet 😉