Lief dagboek,

Het was verschrikkelijk vandaag. Alleen maar licht hier buiten. Ik verstijfde, als een hert dat in de koplichten van een auto kijkt. Ik wilde vluchten, terug de baarmoeder in. Maar ja, dat kon natuurlijk niet.. Ik begon zwaar te twijfelen aan mezelf en mijn bestaansrecht hier, op drarts.org. Ben ik wel geschikt als haar muze? Is dit nou artistieke vrijheid? Heb ik nog wel zin?